Równość płci a Cele Zrównoważonego Rozwoju

25 września 2015 roku na Szczycie Zrównoważonego Rozwoju w Nowym Jorku wszystkie państwa członkowskie ONZ przyjęły Agendę na Rzecz Zrównoważonego Rozwoju - nowy globalny plan zawierający siedemnaście Celów Zrównoważonego Rozwoju. Każdy z Celów odnosi się do kwestii kobiet, wskazując ich ogromne znaczenie w zrównoważonym rozwoju świata.

Kobiety i dziewczęta stanowią ponad połowę światowej populacji. Często w większym stopniu niż mężczyźni żyją w biedzie i cierpią na głód, są narażone na skutki zmian klimatycznych oraz pozbawione opieki medycznej. To właśnie kobiety i dziewczęta są najbardziej dotknięte kryzysem gospodarczym.  Cele Zrównoważonego Rozwoju wskazują na ogromną rolę kobiet w polepszaniu świata oraz podkreślają, że ich działalność i zdolności przywódcze są kluczem do rozwiązania globalnych problemów.

 

Kobiety

Kobiety na świecie pełnią wiele ról – są matkami i żywicielkami rodziny, rolniczkami, lekarkami, przywódcami i ministrami. Każdego dnia pracują w swoich gospodarstwach domowych, udzielają się w społeczeństwie i gospodarce krajowej. To one pierwsze opuszczają swój kraj w pogoni za perspektywą dobrze płatnej pracy, a swoje zarobki przesyłają rodzinie. W wielu krajach kobiety wędrują godzinami w poszukiwaniu wody w regionach zagrożonych suszami i podejmują trud wykarmienia swojej rodziny.

 

Cel 1.     Wyeliminować ubóstwo we wszystkich jego formach na całym świecie

Zadania:

- Do 2030 roku zapewnić wszystkim kobietom i mężczyznom, w szczególności osobom ubogim i szczególnie podatnym na zagrożenia, równe prawa w dostępie do zasobów gospodarczych oraz podstawowych usług, prawo do własności i sprawowania kontroli nad gruntami i innym mieniem, prawo dziedziczenia, dostęp do stosownych nowych technologii oraz usług finansowych, w tym mikrofinansowania.

- Stworzyć ramy stabilnej polityki na poziomie krajowym, regionalnym i międzynarodowym w oparciu o strategie rozwoju wspierające ubogich i uwzględniające kwestię płci, by wesprzeć szybkie inwestowanie w działania ukierunkowane na eliminację ubóstwa.

 

 

Nierówne traktowanie ze względu na płeć wpędza kobiety w biedę, pozbawia je podstawowych praw i uniemożliwia wyjście z ubóstwa. Na całym świecie odbiera kobietom szanse na godne życie i życie w dobrobycie.  Statystycznie rzecz biorąc, kobiety posiadają mniejsze oszczędności i trudniej jest im pokonywać przeciwności.     

Ubóstwo wiąże się z wieloma zagrożeniami, a dyskryminacja sprawia, że w czasach kryzysu kobiety bardziej niż mężczyźni są na nie narażone.

Dziewczęta z ubogich rodzin dwa razy częściej wychodzą za mąż w bardzo młodym wieku w porównaniu do dziewcząt z zamożniejszych rodzin.  Zbyt wcześnie rodzą dzieci i muszą podołać nowym obowiązkom, tracąc możliwość uczenia się i nadzieję na lepszą przyszłość.

Wśród właścicieli ziemskich na całym świecie kobiety stanowią zaledwie 20%. W rolnictwie, z powodu nierównego dostępu do kredytów, ziarna, technologii oraz wiedzy rolniczej, kobiety nie mają warunków do rozwijania swoich gospodarstw na takim poziomie, jak mężczyźni. Ponadto, w wielu państwach obowiązuje prawo uniemożliwiające kobietom dziedziczenie ziemi na równych warunkach z mężczyznami.

 

 

Cel 2.     Wyeliminować głód, osiągnąć bezpieczeństwo żywnościowe i lepsze odżywianie oraz promować zrównoważone rolnictwo

Zadania:

- Do 2030 roku wyeliminować wszystkie formy niedożywienia, w tym do 2025 r. zrealizować uzgodnione na szczeblu międzynarodowym zadania dotyczące zaburzeń wzrostu wśród dzieci poniżej piątego roku życia oraz zapewnić właściwą żywność dla dorastających dziewcząt, ciężarnych i karmiących kobiet oraz osób starszych.

- Do 2030 roku podwoić wydajność rolnictwa i dochody drobnych producentów żywności, w szczególności kobiet, rdzennej ludności, rodzinnych gospodarstw rolnych, pasterzy i rybaków, m.in. poprzez bezpieczny i równy dostęp do ziemi oraz innych zasobów i czynników produkcji, dostęp do wiedzy, usług finansowych i rynków oraz możliwości zwiększenia wartości dodanej i zatrudnienia poza sektorem rolniczym.

Kobiety stanowią średnio 43% rolniczej siły roboczej w krajach rozwijających się oraz blisko 50% w niektórych regionach Azji i Afryki. To one przygotowują aż do 90% posiłków na całym świecie. Mimo to, w czasach kryzysu to kobiety i dziewczęta otrzymują mniej żywności niż mężczyźni. Gospodarstwa domowe, w których jedynym żywicielem rodziny jest kobieta, odznaczają się mniejszymi zasobami żywności, ponieważ mniej zarabiają i gorzej radzą sobie z kryzysami. Gdyby kobiety miały w równym stopniu, jak mężczyźni, dostęp do ziemi i kapitału, gdyby nie było dyskryminacji, ich wkład w bezpieczeństwo żywnościowe byłby znacznie większy.

 

 

Cel 3.     Zapewnić wszystkim ludziom w każdym wieku zdrowe życie oraz promować dobrobyt

Zadania:

- Do 2030 roku zmniejszyć globalny wskaźnik umieralności okołoporodowej do poziomu poniżej 70 przypadków na 100 000 żywych urodzeń.

- Do 2030 roku zapewnić powszechny dostęp do świadczeń z zakresu zdrowia seksualnego i prokreacyjnego, w tym planowania rodziny, informacji i edukacji, oraz włączyć zdrowie prokreacyjne do krajowych strategii i programów.

 

 

 

Zapewnienie ochrony zdrowia na najwyższym poziomie jest fundamentalnym prawem każdego człowieka.

Państwa członkowskie ONZ zobowiązały się do wprowadzenia powszechnego dostępu do usług zdrowotnych w zakresie zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego. Istnieje jednak wiele czynników spowalniających ten proces. Więcej niż 225 milionów kobiet nadal nie ma dostępu do antykoncepcji. W regionach rozwijających się, wskaźnik umieralności matek jest 14 razy wyższy niż w regionach rozwiniętych, a tylko połowa kobiet ciężarnych otrzymuje minimalny standard opieki przedporodowej.

Odnotowano, że obecnie na świecie główną przyczyną śmierci kobiet w wieku rozrodczym są choroby, wynikające z zespołu nabytego niedoboru odporności - AIDS. Spowodowane jest to nierówną sytuacją społeczną i ekonomiczną, która ogranicza kobietom dostęp do systemu ochrony zdrowia.

System ochrony zdrowia musi być dostosowany do potrzeb kobiet i dziewcząt, muszą być zapewnione wysokiej jakości i łatwo dostępne usługi zdrowotne. Trzeba skończyć ze złymi praktykami związanymi z przemocą ze względu na płeć i dyskryminacją, które poważnie narażają zdrowie kobiet.

 

 

Cel 4.     Zapewnić wszystkim edukację wysokiej jakości oraz promować uczenie się przez całe życie

Zadania:

- Do 2030 roku zapewnić wszystkim dziewczętom i chłopcom uzyskanie nieodpłatnej, sprawiedliwej, dobrej jakości edukacji na poziomie podstawowym i ponadpodstawowym, prowadzącej do istotnych i efektywnych rezultatów.

- Do 2030 roku zapewnić wszystkim dziewczętom i chłopcom dostęp do możliwości wysokiej jakości rozwoju we wczesnym dzieciństwie, opieki i edukacji przedszkolnej przygotowującej do rozpoczęcia edukacji na poziomie podstawowym.

 

 

Dostęp do edukacji jest prawem, przysługującym każdemu człowiekowi. Edukacja przyczynia się do poprawy standardu życia oraz rozwoju całych państw. Poprawa systemu kształcenia przyczyniła się do około 50% wzrostu ekonomicznego państw Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) w ciągu ostatnich 50 lat. Blisko połowa kobiet uzyskała dostęp do wyższej edukacji. Na całym świecie odnotowano większą równość dziewcząt i chłopców w dostępie do edukacji podstawowej i ponadpodstawowej.

Edukacja musi być wysokiej jakości oraz dostępna dla wszystkich, by przyniosła społeczeństwom namacalne korzyści. Musimy skończyć ze stereotypami opartymi na płci oraz sprawić, by wszystkie dziewczęta mogły chodzić do szkoły. Kobiety i dziewczęta nie powinny być ograniczane w wyborze obszaru nauki lub zawodu.

Edukacja musi być ogólnodostępna dla wszystkich ludzi przez całe życie. Nieustająca nauka poszerza horyzonty, czyni pracę wydajniejszą i zwiększa satysfakcję z życia.

 

 

 

Cel 5.      Osiągnąć równość płci oraz wzmocnić pozycję kobiet i dziewcząt

Zadania:

- Wyeliminować dyskryminację wobec kobiet i dziewcząt we wszystkich formach na całym świecie.

- Wyeliminować wszelkie formy przemocy wobec kobiet i dziewcząt w sferze publicznej i prywatnej, w tym handel ludźmi, wykorzystywanie seksualne i inne formy wyzysku.

 

 

 

Wzmocnienie pozycji kobiet jest kluczowe dla zwalczania ubóstwa, nierówności i przemocy wobec nich. Wiele Celów Zrównoważonego Rozwoju zawiera zadania odnoszące się do równości kobiet i mężczyzn.

Aby zapewnić równe prawa dla kobiet i mężczyzn na całym świecie, niezbędne są głębokie zmiany w ustawodawstwie. Co prawda, 143 państwa członkowskie ONZ zagwarantowały w swoich Konstytucjach równość mężczyzn i kobiet przed 2014 r., to jednak 52 państwa nadal tego nie uczyniły. W wielu krajach dyskryminacja ze względu na płeć wciąż jest zauważalna w normach prawnych i społecznych.

W życiu gospodarczym i politycznym wciąż istnieją nierówności oparte na płci. Poczyniono pewne postępy, jednak od dziesięcioleci kobiety zarabiają średnio o 24% mniej niż mężczyźni. W 2015 r. kobiety stanowiły jedynie 22% wszystkich parlamentarzystów na świecie. Jest to powolny wzrost w ciągu dziesięciolecia - w 1995 r. odsetek ten wynosił 11.3 %.

Przemoc wobec kobiet jest pandemią, która dotyczy wszystkich państw, nawet tych, które osiągnęły godne uznania postępy w innych dziedzinach. Na całym świecie 35 procent kobiet doświadczyło fizycznej i / lub seksualnej przemocy ze strony partnera lub innej osoby.

Kobiety mają prawo do równości we wszystkich dziedzinach życia. Prawo to musi być uwzględnione w krajowych systemach legislacyjnych i prawnych. Należy dążyć do zwalczania dyskryminacji na tle płci wszędzie tam, gdzie się pojawi.

 

 

Cel 6.     Zapewnić wszystkim ludziom dostęp do wody i warunków sanitarnych poprzez zrównoważoną gospodarkę zasobami wodnymi

Zadania:

- Do 2030 roku zapewnić powszechny i sprawiedliwy dostęp do bezpiecznej wody pitnej po przystępnej cenie.

- Do 2030 roku zapewnić wszystkim ludziom dostęp do odpowiednich i godziwych warunków sanitarnych i higieny oraz wyeliminować praktyki defekacji na otwartej przestrzeni, przy czym należy zwrócić szczególną uwagę na potrzeby kobiet, dziewcząt i osób w szczególnie trudnej sytuacji.

 

 

Woda jest niezbędna do życia i dlatego nie może być ona zanieczyszczona. W latach 1990-2015 dostęp do czystej wody pitnej uzyskało 2.6 miliarda ludzi na świecie. Nadal jednak 663 miliony ludzi korzysta ze słabej jakościowo wody z niezabezpieczonych studni lub niepewnych źródeł.

Złe warunki sanitarne, w tym konieczność otwartej defekacji, mogą powodować zanieczyszczenie wód i rozprzestrzenianie się chorób. Brak odrębnych toalet dla dziewcząt w szkołach jest jednym z powodów, dla których rodzice nie pozwalają córkom uczęszczać na zajęcia szkolne. Między 1990 a 2015 rokiem poprawę warunków sanitarnych odczuło 2.1 miliarda osób, ograniczono liczbę przypadków otwartej defekacji o blisko połowę. Wciąż jednak 2.4 miliarda ludzi jest pozbawionych odpowiednich warunków sanitarnych.

Brak dostępu do czystej wody to dodatkowe obciążenie dla kobiet. Każdego dnia kobiety i dziewczęta w 25 państwach Afryki Subsaharyjskiej, zamiast pójść do szkoły czy płatnej pracy, poświęcają swój czas na gromadzenie wody. Dźwigają ją pokonując duże odległości oraz ryzykując własnym zdrowiem.

 

 

 

Cel 7.     Zapewnić wszystkim dostęp do źródeł stabilnej, zrównoważonej i nowoczesnej energii po przystępnej cenie

Zadania:

- Do 2030 roku zapewnić powszechny dostęp do przystępnych cenowo, niezawodnych i nowoczesnych usług energetycznych.

- Do 2030 roku znacząco zwiększyć udział odnawialnych źródeł energii w globalnym miksie energetycznym.

 

 

 

Zapewnienie zrównoważonej energii wszystkich ludziom wiąże się z jej dostępnością i pochodzeniem z wiarygodnego źródła. Ważne jest także, aby nie powodować nieodwracalnych szkód dla środowiska.

W gospodarstwach domowych kobiety często pełnią rolę głównych zarządców energii. W wielu państwach z powodu braku dostępu do nowoczesnej elektryczności, każdego dnia poświęcają one wiele godzin na gromadzenie energii potrzebnej do gotowania czy ogrzewania domów. Z prymitywnych pieców, w których spalają drewno i odchody pochodzenia zwierzęcego, wydostaje się gęsty dym zanieczyszczający powietrze w pomieszczeniach. Następuje osłabienie kondycji zdrowotnej ludzi.

Wskaźniki sugerują, że kobiety bardziej niż mężczyźni przyczyniają się do oszczędzania energii. Zużywają nawet do 22% mniej energii, między innymi poprzez większą gotowość do zmian swoich codziennych wzorców postępowania. Jednak wciąż niewiele kobiet pracuje w sektorze nowoczesnych źródeł energii odnawialnej, gdzie stanowią jedynie 20% wszystkich pracowników.

Kobiety, jako główni zarządcy energii w gospodarstwach domowych, mogą odegrać istotną rolę w rozbudowie nowoczesnej i zrównoważonej energetyki. Konieczne jest, aby w planowaniu i w kształtowaniu polityki energetycznej uwzględniona została problematyka równouprawnienia kobiet i mężczyzn. Należy zlikwidować bariery dla kobiet w sektorze przemysłu energetycznego oraz zwiększyć reprezentację kobiet  zasiadających w narodowych i światowych zarządach tego sektora.

 

 

Cel 8.     Promować stabilny, zrównoważony i inkluzywny wzrost gospodarczy, pełne i produktywne zatrudnienia oraz godną pracę dla wszystkich ludzi

Zadania:

- Do 2030 roku zapewnić pełne i produktywne zatrudnienie oraz godną pracę dla wszystkich kobiet i mężczyzn, w tym dla ludzi młodych i osób niepełnosprawnych; zapewnić jednakowe wynagrodzenie za pracę o takiej samej wartości.

- Chronić prawa pracownicze oraz promować bezpieczne środowisko pracy dla wszystkich pracowników, w tym pracowników-migrantów, w szczególności dla kobiet migrantek i osób mających niepewne zatrudnienie.

 

 

Zrównoważona gospodarka sprzyja włączeniu społecznemu i stymuluje wzrost gospodarczy korzystny dla wszystkich ludzi. Nie zagraża środowisku i rozsądnie korzysta z zasobów naturalnych z myślą o dobrobycie przyszłych pokoleń.

W gospodarce inkluzywnej godna praca oznacza otrzymywanie wynagrodzenia, które zaspokoi potrzeby rodziny, zapewni bezpieczeństwo w miejscu pracy oaz ochronę przed dyskryminacją. Dla wielu ludzi zatrudnienie jest szansą na lepsze życie.

Jeszcze 20 lat temu jedynie 40% kobiet na świecie znajdowało zatrudnienie, dzisiaj pracuje 48% kobiet. Jednak kobiety wciąż zarabiają mniej od mężczyzn. Pośród 143 państw członkowskich ONZ, co najmniej 90% z nich nadal stosuje ograniczenia prawne w zatrudnianiu kobiet. Stereotypy często określają, co jest „pracą kobiecą”, w wyniku czego są one kierowane do najgorszych miejsc pracy.

Państwa, które na przestrzegają prawa kobiet i dążą do osiągnięcia równouprawnienia kobiet i mężczyzn, generują korzyści dla całych społeczeństw – budują bardziej sprawiedliwe społeczeństwa i zwiększają swój dynamizm gospodarczy. Kobiety powinny mieć równy dostęp do godnej pracy i świadczeń oraz posiadać równorzędny głos przy podejmowaniu decyzji gospodarczych.

 

 

Cel 9.     Budować stabilną infrastrukturę, promować zrównoważone uprzemysłowienie oraz wspierać innowacyjność

Zadania:

- Budować niezawodną, zrównoważoną, trwałą i stabilną infrastrukturę dobrej jakości, w tym infrastrukturę regionalną i transgraniczną, wspierającą rozwój gospodarczy i dobrobyt ludzi. Zapewnić wszystkim ludziom równy dostęp do infrastruktury po przystępnej cenie.

- Promować zrównoważoną, sprzyjającą włączeniu społecznemu. industrializację i do 2030 roku znacznie zwiększyć udział przemysłu w zatrudnieniu i wytwarzaniu PKB, biorąc pod uwagę uwarunkowania krajowe oraz podwoić ten udział w krajach najsłabiej rozwiniętych.

 

 

Rozwój gospodarczy opiera się na infrastrukturze - drogach, mostach i budynkach – dzięki której przedsiębiorstwa poprawnie funkcjonują, a społeczeństwo ma dostęp do podstawowych usług.  Ważne jest, aby infrastruktura była zrównoważona w swej strukturze, wykorzystywała technologie przyjazne środowisku oraz była odporna na zagrożenia.

Dla wielu państw, w szczególności tych mniej rozwiniętych, przejście od gospodarki opartej na rolnictwie do gospodarki przemysłowej jest szansą na zdobycie lepiej płatnej pracy i osiągnięcia wyższego standardu życia. Przedsiębiorstwa muszą działać w zrównoważony sposób, wprowadzać innowacje i wykorzystywać nowoczesne technologie.

Inwestycje w badania i rozwój są kluczowe dla postępu. Wciąż jednak większość naukowców to mężczyźni. Wśród rozwiniętych państw OECD kobiety stanowią tylko 25% wszystkich badaczy. Brak równowagi płci znajdujemy także w sektorze budowlanym, produkcyjnym i energetycznym. Należy zapewnić kobietom równe szanse w budowaniu wspólnej, zrównoważonej przyszłości. Kobiety muszą mieć równy dostęp zarówno do pracy w hali fabrycznej, jak i w laboratoriach nowoczesnych technologii.

 

 

 

Cel 10.     Zmniejszyć nierówności w krajach i między krajami

Zadanie:

- Do 2030 roku umożliwić i promować uczestnictwo w życiu społecznym, gospodarczym i politycznym wszystkich ludzi, bez względu na wiek, płeć, niepełnosprawność, rasę, pochodzenie etniczne, narodowość, religię, status ekonomiczny bądź inne czynniki.

 

 

 

Nierówności występujące wewnątrz państw, jak i w gospodarce światowej, pogłębiają się i są niezależne od wskaźników wzrostu gospodarczego. Osłabiają strukturę społeczną i są niesprawiedliwe.

Obecnie coraz więcej kobiet pracuje, zajmuje się polityką, pełni funkcje kierownicze, przełamując tym samym stereotypy i społeczne zakazy. Nadal jednak dyskryminacja ze względu na płeć przyczynia się do coraz większych nierówności między kobietami i mężczyznami.

W skali globalnej kobiety zarabiają średnio 24% mniej niż mężczyźni. W krajach rozwijających się kobiety stanowią większość bezrobotnych, a nawet do 75% z nich pracuje nielegalnie. Na świecie aż 83% pracowników domowych to kobiety, z czego większość z nich nie uzyskuje minimalnego wynagrodzenia.

Dyskryminacja ze względu na płeć może pojawiać się wraz z dyskryminacją ze względu na wiek, niepełnosprawność, pochodzenie etniczne, status ekonomiczny. Normy społeczne traktujące kobiety jak obywateli drugiej kategorii często przekładają się na problemy strukturalne.  Prawo, bezkarność sprawców przemocy seksualnej, brak finansowania najbardziej potrzebnych świadczeń dla kobiet stanowią barierę dla rozwoju społeczeństw.

 

Cel 11:     Uczynić miasta i osiedla ludzkie bezpiecznymi, stabilnymi, zrównoważonymi oraz sprzyjającymi włączeniu społecznemu

Zadania:

- Do 2030 roku zapewnić wszystkim ludziom dostęp do bezpiecznych, przystępnych cenowo, zrównoważonych i łatwo dostępnych systemów transportu, podnieść poziom bezpieczeństwa na drogach, zwłaszcza poprzez rozwój transportu publicznego, zwracając szczególną uwagę na potrzeby grup szczególnie wrażliwych, kobiet, dzieci, osób niepełnosprawnych oraz osób starszych.

- Do 2030 roku zapewnić łatwy i powszechny dostęp do bezpiecznych terenów zielonych sprzyjających integracji społecznej i takiej samej przestrzeni publicznej, szczególnie kobietom, dzieciom, osobom starszym i osobom niepełnosprawnym.

 

W dzisiejszych czasach proces urbanizacji na świecie przebiega w niewyobrażalnym tempie. Dla wielu mężczyzn i kobiet przeprowadzenie się ze wsi do miasta jest szansą na lepsze życie, wyższy dochód, interesujące możliwości zatrudnienia, wygodniejsze miejsce zamieszkania oraz uzyskanie dostępu do nowoczesnych udogodnień.

Miasta są również miejscem głębokich nierówności. Nowi imigranci, a wśród nich wiele kobiet, często trafia do przeludnionych slumsów.  Są one słabo skomunikowane z miastem, nie zapewniają dostępu do podstawowych usług, jak np. dostępu do czystej wody. Życie i zdrowie kobiet mieszkających w slumsach jest zagrożone, nie mając dostępu do komunikacji miejskiej nie będą mogły otrzymać pomocy zdrowotnej dla siebie lub swojego dziecka.

Miasta i osiedla ludzkie mogą być bezpiecznym, dostatnim i przyjemnym miejscem do życia. Miejskie zarządzanie, planowanie i finansowanie muszą uwzględniać kwestię równouprawnienia kobiet i mężczyzn. Kobiety zasługują na równorzędną pozycję w podejmowaniu decyzji w procesie urbanizacji na świecie.

 

 

Cel 12.     Zapewnić wzorce zrównoważonej konsumpcji i produkcji

Zadania:

- Wdrożyć dziesięcioletnie programy ramowe w zakresie wzorców zrównoważonej konsumpcji i produkcji (10-Year Framework of Programmes on Sustainable Consumption and Production) dla wszystkich krajów, z krajami rozwiniętymi przewodzącymi tym działaniom oraz z uwzględnieniem stopnia rozwoju i możliwości krajów rozwijających się.

- Do 2030 roku zapewnić zrównoważone zarządzanie i efektywne wykorzystanie zasobów naturalnych.

 

 

 

Rozwinięta konsumpcja i produkcja może prowadzić do marnotrawienia żywności. Straty żywności występują na każdym etapie łańcucha żywnościowego „od pola do stołu”. Produkt, do którego wytworzenia wycinane są lasy i wydobywane minerały, jest użytkowany przez jeden rok. W następnym roku ten sam produkt jest już wyrzucony.

Bezpieczna i zrównoważona przyszłość zależy od redukcji skrajności. Kobiety w całym procesie konsumpcji i produkcji muszą mieć równy dostęp do środków produkcji, takich jak ziemia czy technologia, dzięki którym mogłyby podnieść standard swojego życia.

 

 

 

Cel 13.     Podjąć pilne działania w celu przeciwdziałania zmianom klimatu i ich skutkom

Zadanie:

- Promować mechanizmy zwiększające zdolność efektywnego planowania i zarządzania w zakresie zmian klimatu w krajach najsłabiej rozwiniętych i rozwijających się małych państwach wyspiarskich, w tym poprzez skupienie uwagi na potrzebach kobiet, młodzieży oraz lokalnych i marginalizowanych grup społecznych.

 

 

 

Zmiany klimatyczne stwarzają poważne zagrożenia dla ludzi. Katastrofalne burze niszczą całe dobytki rodzin, powodują śmierć tysięcy osób. Obszary wiejskie są narażone na susze, a poziom wód morskich wzrasta, zagrażając niżej położonym terenom.

Najbardziej narażeni na zmiany klimatyczne są ludzie znajdujący się w trudnej sytuacji życiowej, w tym wiele ubogich kobiet. Coraz więcej czasu zajmuje im pozyskiwanie żywności, opału i wody, muszą one wkładać coraz więcej wysiłku w uprawę roślin.

Musimy zredukować emisję gazów cieplarnianych, żeby spowolnić niebezpieczny wzrost temperatur na Ziemi. Niektóre ze zmian klimatycznych są nieodwracalne, dlatego też musimy pomagać ludziom dostosować się do nowych warunków życia, wzmacniać odporność i edukować społeczeństwa.

Doświadczenie i tradycyjna wiedza kobiet dotycząca wykorzystywania zasobów naturalnych mogą być pomocne w procesie przeciwdziałania zmianom klimatycznym i jego skutkom. Kobiety powinny mieć także dostęp do kapitału niezbędnego do ochrony przed efektami zmian klimatycznych, powinny mieć czynny udział w podejmowaniu decyzji, które wpływają na ludzkie życie oraz na naszą planetę.

 

 

Cel 14.     Chronić oceany, morza i zasoby morskie oraz wykorzystywać je w sposób zrównoważony

Zadania:

- Do 2025 roku zapobiegać i znacznie zmniejszyć poziom wszelkich rodzajów zanieczyszczeń morza, w szczególności powstałych w wyniku działalności na lądzie, w tym  zrzucaniu do mórz odpadów stałych i zanieczyszczeń substancjami odżywczymi.

- Do 2020 zapewnić ochronę ekosystemów morskich i przybrzeżnych oraz gospodarować nimi w sposób zrównoważony w celu  uniknięcia znacznego niekorzystnego oddziaływania na ich stan, wzmacniać odporność ekosystemów i podjąć działania na rzecz ich odtworzenia oraz zapewnić dobry stan i produktywność oceanów.

 

 

W długoterminowej perspektywie zmiany oceaniczne mogą spowodować poważne globalne zmiany klimatu. Obecnie najbardziej bezpośrednie skutki zmian oceanicznych są odczuwalne dla społeczności nadbrzeżnych i ludzi utrzymujących się z pracy w akwakulturze.

Kobiety stanowią 47% ze 120 milionów ludzi zatrudnionych w sektorze rybołówstwa na świecie. Dominują zarówno w sektorze dalekomorskiego rybołówstwa (66%), jak i w sektorze śródlądowym (54%). Kobiety często znajdują zatrudnienie w sezonowej, nieregularnej i niskopłatnej pracy, która nie wymaga wykształcenia. Zazwyczaj nie posiadają umów o pracę, ubezpieczenia zdrowotnego, są pozbawione bezpiecznych warunków pracy i ochrony praw pracowniczych. Kobiety często zarabiają około 64% wynagrodzenia, które otrzymują mężczyźni za taką samą pracę w akwakulturze.

 

 

Cel 15.     Chronić, przywrócić oraz promować zrównoważone użytkowanie ekosystemów lądowych, zrównoważone gospodarowanie lasami, zwalczać pustynnienie, powstrzymywać i odwracać proces degradacji gleby oraz powstrzymać utratę różnorodności biologicznej

Zadania:

- Do 2020 roku zapewnić ochronę, przywracanie i zrównoważone użytkowanie ekosystemów lądowych i słodkowodnych ekosystemów śródlądowych oraz usług ekosystemowych, jakich dostarczają, w szczególności lasów, mokradeł, terenów górskich i terenów suchych, zgodnie ze zobowiązaniami międzynarodowymi.

- Do 2020 roku promować wdrażanie zrównoważonego gospodarowania wszystkimi typami lasów, zahamować proces wylesiania, odtworzyć zdegradowane lasy, znacząco zwiększyć zalesienie oraz ponowne zalesienie na poziomie globalnym.

 

Skutki procesu degradacji środowiska często najbardziej dotykają kobiety, to one są obciążone obowiązkiem wyrównywania wszelkich niedoborów żywności i opału. Ograniczone prawo własności do ziemi zmniejsza zdolność kobiet do podejmowania decyzji o zagospodarowaniu gruntu oraz zdolność przystosowania się po poniesionych stratach.

Pomimo ograniczeń, kobiety odgrywają istotną rolę jako zarządcy majątku i stanowią dużą część siły roboczej przemysłu rolniczego w krajach rozwijających się.

To przede wszystkim kobiety zbierają drewno na opał, dzikie rośliny jadalne i zioła lecznicze. Jednak ich wiedza i tradycyjne praktyki są często ignorowane i nie są brane pod uwagę przy podejmowaniu decyzji dotyczących ekosystemów.  Tracimy możliwość zrównoważonego wykorzystania ekosystemów, ponieważ nie jest zapewniona równość między kobietami i mężczyznami we wszystkich wymiarach - dostępie do ziemi, źródeł dochodów i zasobów naturalnych.  

 

 

 

Cel 16.     Promować pokojowe i inkluzywne społeczeństwa, zapewnić wszystkim ludziom dostęp do wymiaru sprawiedliwości oraz budować na wszystkich szczeblach skuteczne i odpowiedzialne instytucje, sprzyjające włączeniu społecznemu

Zadania:

- Znacząco zmniejszyć poziom przemocy we wszystkich jej formach oraz związany z nią wskaźnik śmiertelności na całym świecie.

- Wyeliminować nadużycia, wykorzystywanie i handel ludźmi oraz wszelkie formy przemocy i tortur wobec dzieci.

 

Pokojowe i inkluzywne społeczeństwa stoją na straży rządów prawa i zapewniają równy dostęp do wymiaru sprawiedliwości. Chronią ludzi przed każdą formą przemocy, w tym przemocy na tle płci, ograniczają korupcję i przestępczość zorganizowaną. Proces podejmowania decyzji na każdym szczeblu powinien charakteryzować się otwartością i przejrzystością, uwzględniać kwestie inkluzywności i podstawowych wolności. W przepisach prawnych i polityce nie ma miejsca na dyskryminację. Podczas wojen lub konfliktów, kobiety stają się bezbronne, mają mniej środków do ochrony i wraz z dziećmi tworzą większość ludności wysiedlonej i uchodźców. Przemoc seksualna wobec kobiet stała się elementem taktyki wojennej.   

Nastąpił postęp w kwestii reprezentacji kobiet w procesie podejmowania decyzji, w niektórych procesach pokojowych oraz w zarządzaniu. Liczby jednak wskazują na wciąż utrzymujące się nierówności. Pomimo wskazań wynikających z rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ (S/RES/1325) iż kobiety powinny odgrywać ważną rolę we wszystkich obszarach związanych z budową pokoju,  od 1992 r. do 2011 r. tylko 9% kobiet pełniło funkcję negocjatora do spraw pokoju. Do sierpnia 2015 r. wśród wszystkich krajowych parlamentarzystów kobiety stanowiły jedynie 22%.

W wielu społeczeństwach perspektywa pokoju dla kobiet staje się niemożliwa z powodu wciąż istniejącego problemu przemocy seksualnej. Kobiety stanowią 98% z szacowanych 4,5 milionów ludzi wykorzystywanych seksualnie. Sprawcy przestępstw na tle seksualnym często pozostają bezkarni, co wiąże się z dyskryminacją ze względu na płeć, która występuje w systemach prawnych.  

 

 

Cel 17.     Wzmocnić środki wdrażania i ożywić globalnego partnerstwo na rzecz zrównoważonego rozwoju

Zadania:

- Zwiększyć mobilizację krajowych środków, w tym poprzez międzynarodowe wsparcie na rzecz krajów rozwijających się, w celu poprawy ściągalności podatków i innych przychodów.

- W pełni wdrożyć zobowiązania krajów rozwiniętych do przekazania oficjalnej pomocy rozwojowej (ODA), w tym zobowiązanie podjęte przez wiele krajów rozwiniętych do osiągnięcia poziomu oficjalnej pomocy rozwojowej w wysokości 0,7% dochodu narodowego brutto (ODA/GNI) na rzecz krajów rozwijających się i 0,15-0,20% ODA/GNI dla krajów najsłabiej rozwiniętych; zachęca się państwa będące donatorami ODA do rozważenia ustanowienia celu co najmniej 0,20% ODA/GNI dla krajów najsłabiej rozwiniętych.

 

Cele Zrównoważonego Rozwoju nie będą miały większego znaczenia, jeżeli nie będziemy posiadać środków na ich realizację.  Ich sukces zależy od finansowania, technologii, partnerstw i zdolności każdego z państw do podejmowania decyzji pozwalających osiągnąć wszystkie Cele.

Kwestia równych praw kobiet i mężczyzn jest kluczowa dla wszystkich Celów Zrównoważonego Rozwoju, jednak nadal jest ona zbyt często pomijana.  Co prawda, rządy państw zwiększają środki z budżetów na kwestię równości płci, przeznaczają środki na bezpośrednie finansowanie programów pomocy kobietom. Jednak realizowane przez nich zadania ujawniają jak olbrzymie luki istnieją w finansowaniu potrzeb kobiet – nawet do 90%.

W latach 2012-2013 jedynie 5% pomocowych środków zagranicznych było przeznaczonych na kwestię równouprawnienia kobiet i mężczyzn. Tylko jedna trzecia państw posiada urząd sporządzający statystyki dotyczące płci, mimo iż dane uwzględniające płeć mają kluczowe znaczenie przy podejmowaniu decyzji o działaniach.   W wielu państwach po prostu brakuje informacji ile kobiet jest pozbawionych czystej wody czy boryka się z przemocą w domu. Odpowiednie dane statystyczne są podstawą przygotowania budżetów uwzględniających kwestię płci i zapewniających równy status kobietom i mężczyznom.

 

Zobacz:

Women and the Sustainable Development Goals (SDGs)

____________________________________________________________________________

Dokument przygotowany przez Ośrodek Informacji ONZ, 8 marca 2017 r.

 

W serwisie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym. Możecie Państwo dokonać w każdym czasie zmiany ustawień dotyczących cookies. Więcej informacji w polityce prywatności.

×